Dodatek: "Ale ja tęsknię!"

W domu Potterów rozległ się ryk rozpaczy. Ginewra Potter rozszerzyła oczy, kiedy jej mąż przyszedł do niej na kolanach i chwycił za spódnicę ze łzami w oczach.

— Ginny — szepnął rozpaczliwie. — Ja nie wytrzymam…

— Co się stało? — Nie kryła strachu.

— Ja… ja…

— Zdradzasz mnie! — wrzasnęła z wściekłością.

— Nie! — odkrzyknął natychmiast.

— Zabiłeś nasze dzieci!

— Ginny, w życiu! — Aż rozszerzył powieki z przerażenia.

Teatralnie zakryła oczy dłonią i odrzuciła włosy do tyłu.

— Znowu coś w stylu Gada albo Mroku — zaszlochała.

— Gorzej…

— Więc co?!

— Ginny, ja tęsknię…

Spojrzała na niego z uniesionymi brwiami.

— Za czym?

— Za tą historią — zaszlochał.

— Och, biedaku.

Przytuliła go do swojej piersi.

— Ja chcę śpiewać ze Złodziejami, wygłupiać się z Jayem, Alexem i Ronem i docinać sobie z Syriuszem — jęczał rozpaczliwie w jej kraciastą suknię.

— Czarny, ale ta historia dobiegła już końca — rozległo się głośne westchnięcie Kizzy.

Do środka weszli Huncwoci Junior i Senior, Hermiona oraz Złodzieje Serc wraz z menedżerką.

— Ale ja tęsknię — zaskomlał jak zbity pies.

— Spójrz na to z innej strony — zaczął Jay. — Jesteś w innej historii.

— Co prawda nie jako Czarny, ale Kobra, jednak ludzie dalej o tobie czytają — dodał Alex z uśmiechem.

— I masz nowych znajomych — dopowiedział Remus.

— Są równie zwariowani jak my — wyszczerzył się Łapa.

— Przecież ty też tam jesteś — burknął Czarny, uchylając jedną powiekę.

— Jakby mnie nie było to by była tragedia — wystawił język.

— Ale ich tam nie ma! — zawył, wskazując na Złodziei, Alexa, Jaya i Kizzy.

Wszyscy westchnęli zgodnie.

— Coś się kończy, a coś się zaczyna — powiedział Kevin.

— Ta historia się skończyła. Dobro zwyciężyło — dodał Cary. — Powinieneś się z tego cieszyć, Czarny.

Mężczyzna westchnął żałośnie, ale podniósł się do pionu i doprowadził do porządku.

— Macie rację — mruknął. — Teraz tam będę się uganiał za złem i będę udawał bohatera — wyszczerzył zęby, a wszyscy wymienili zadowolone spojrzenia.

— Zawsze możesz wrócić do tej historii — uśmiechnął się szeroko Max. — Cały czas tu jest.

— To co? Lecimy do Drugiego Oblicza? — powiedział Harry do Rona, Ginny, Hermiony, Syriusza i Remusa.

— Jasne — uśmiechnęli się.

Już mieli wychodzić, gdy Czarny zawył:

— ALE JA TĘĘĘĘĘSKNIĘĘĘĘĘ!!!

Wszyscy jęknęli z rozpaczą.